Łysienie to niestety złożony problem, który obejmuje wiele typów utraty włosów. Poszczególne odmiany tego schorzenia różnią się między sobą momentem, kiedy najczęściej pojawiają się pierwsze objawy. Kolejne rozbieżności to zakres oraz tempo rozwoju oznak oraz lista przyczyn. Niektóre typy łysienia dają podobne do siebie efekty w postaci wysokich zakoli i prześwitów na czubku głowy. Jedną z takich odmian jest najczęściej występujące łysienie androgenowe. Wypadanie włosów jest tu spowodowane czynnikami genetycznymi. Może dotykać ludzi w różnym wieku. Objawy często są widoczne u młodych ludzi już w okolicy 20. roku życia. Schorzenie dotyka przede wszystkim mężczyzn, ale pojawia się także u części kobiet.

Medyczne przyczyny rozwoju łysienia

Łysienie androgenowe jest, w dużym skrócie, spowodowane stopniowym zanikiem mieszków włosowych pod wpływem działania dihydrotestosteronu (zwanego w skrócie DHT). To jest najbardziej aktywna forma testosteronu, która intensywnie wpływa na receptory wrażliwe na działanie tego hormonu. Wskutek wspomnianego procesu mieszki włosowe nie produkują już nowych włosów. DHT powstaje w wyniku przemiany testosteronu przez enzym 5-alfa-reduktazę. Mniej więcej 10% testosteronu zostaje przekształcane w DHT. Wydaje się, że to niewiele, ale skutki jego działania są mocno widoczne.

Istotny wpływ na rozwój łysienia androgenowego mają predyspozycje genetyczne. Pula genów odpowiedzialnych za jego powstawanie jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dlatego jeśli na głowach naszych przodków pojawiały się zakola, gniazdka i przerzedzone fryzury, to jest spore ryzyko wystąpienia takich problemów i u nas. Inne czynniki, takie jak nadmierna produkcja sebum, napięta skóra głowy, problemy hormonalne, chroniczny stres, suplementacja testosteronu lub intensywne ćwiczenia fizyczne również mogą przyczyniać się do rozwoju łysienia. Niestety to jeszcze nie wszystko… Używki i źle zbilansowana dieta uboga w składniki odżywcze również mogą działać sprzyjająco na wypadanie włosów. Utrata pukli u mężczyzn może mieć także inne tło: łagodny rozrost prostaty lub chorobę niedokrwienną serca.

Łysienie androgenowe u mężczyzn

Znaczna większość przypadków łysienia u mężczyzn, bo około 70%, ma podłoże związane z testosteronem. Postępuje ono stopniowo, zaczyna się zazwyczaj od obszaru czołowego i rozszerza się na część ciemieniową oraz resztę powierzchni skalpu. Amerykańscy badacze James Hamilton i O’Tar Norwood, którzy zajmowali się problemem utraty włosów na głowie, opracowali skalę opisującą siedem etapów tego rodzaju łysienia. „Jedynka” na tej skali to typowa linia włosów występująca u dorosłych mężczyzn, z ewentualnymi niewielkimi przerzedzeniami. „Siódemka” opisuje całkowitą utratę fryzury na czubku głowy i obecność wyłącznie paska włosów z tyłu i po bokach.

Kulminacja objawów opisywanej odmiany łysienia ma miejsce najczęściej między 35. i 40. urodzinami. Utrata włosów stała się na tyle powszechna, że obecność mężczyzn z łysiejącymi głowami, nawet przed 30. rokiem życia, nie budzi już powszechnego zdziwienia. W naszej rzeczywistości mężczyzna tracący włosy wygląda dojrzalej, ale wciąż może być atrakcyjny dla płci przeciwnej. Choć obecność pogłębiających się zakoli itd. zdaje się wpływać na proces stopniowego obniżania się samooceny i poziomu pewności siebie, większość mężczyzn po prostu akceptuje to jako naturalny proces i etap w życiu.

Czy płeć piękna też jest zagrożona? Niestety tak

Łysienie androgenowe u kobiet jest wizerunkowo bardziej istotnym problemem, niż u mężczyzn. Ma ono nieco inny przebieg i jest bardziej odczuwalne z perspektywy wyglądu. Za jego powstawanie oraz rozwój u kobiet odpowiadają kilka przyczyn. To geny, wrażliwość mieszków włosowych na działanie testosteronu lub zaburzenia ogólnoustrojowe organizmu.

Jak wygląda rozwój tego schorzenia u pań? Pierwszym objawem jest powiększający się przedziałek na czubku głowy. Włosy w okolicy ciemieniowej i czołowej stają się coraz cieńsze, co prowadzi do stopniowego zwiększania obszaru łysienia pośrodku głowy. Może również dojść do znacznego podniesienia linii włosów w okolicy czoła. Kolejne etapy łysienia androgenowego u kobiet opisuje tzw. skala Ludwiga, opracowana przez doktora Ericha Ludwiga.

Z uwagi na uwarunkowania kulturowe, kobiety zwykle gorzej znoszą problem wypadania włosów. Przez to chętniej sięgają po wyroby maskujące ubytki lub pomagające w walce z utratą fryzury. Dlatego niesłabnącą popularnością wśród pań cieszą się środki wzmacniające oraz pobudzające mieszki i cebulki włosowe do pracy, peruki, toppery, półperuki, a także systemy uzupełnień włosów.